Vloeken is het misbruiken van de naam van God of van Jezus. Vloeken gebeurt vanuit verbazing, frustratie of verontwaardiging. Ook zonder Gods naam te noemen kan iemand God lasteren.

Godslastering

Als er sprake is van opzettelijk en doelbewust misbruik van Gods naam, spreken we van godslastering of blasfemie. De namen van God en Jezus worden niet altijd in positieve zin gebruikt. Bijvoorbeeld als ondoordachte uitroep van verbazing, frustratie of verontwaardiging. We spreken dan over onnodig gebruik van deze namen.

Verdoemenisvloek

De meest bekende vloek (gvd) zou afkomstig zijn van een oude eedformule: God moge of God moet mij verdoemen (als ik de waarheid niet spreek). Het betreft dus een zelfverwensing. Een andere, meer recente uitleg is echter dat het een aanvoegende wijs zou zijn. Dan betekent het: God moge of God moet dát verdoemen. In deze uitleg betreft het dus niet een zelfvervloeking, maar een vervloeking van iets anders, namelijk datgene waarom iemand vloekt.
Hoewel de meeste mensen de eerste verklaring aanhangen, zou de tweede verklaring zorgen voor een heel andere interpretatie van het vloekwoord.

Schelden

Scheldwoorden, verwensingen, schuttingtaal en andere vormen van grof taalgebruik vallen niet onder vloeken. Schelden is met woorden kwetsen of beledigen. Met schelden raak je mensen op de plek waar ze het meest gevoelig zijn. Daarin zijn meerdere categorieën te onderscheiden, zoals religie, ziekten, seksualiteit, afkomst en uiterlijk. Het begrip schelden grenst aan beledigen en kwetsen. Kortgezegd komt het erop neer dat je iemand raakt met woorden.